On the road to Nata and Chobe NP, a new story!

1 oktober 2012 - Kasane, Botswana

Hallo allemaal,

Alweer een paar dagen geen verhaaltje van ons, maar hier is er weer 1. Het bleek dat we in deze lodge toch wifi hadden…daar kwamen we alleen pas na 2 nachten achter…best snel, haha!

Nu hebben we ons ook wel erg vermaakt de afgelopen dagen dus ook niet echt veel tijd gehad om een leuk verhaaltje te schrijven.

Bij onze vorige blog waren we in Francistown en na 1 nacht daar zijn we doorgereisd naar Nata. Het was maar een korte reisdag, dus na een rustig vertrek kwamen we al om 11.15 daar aan. Eerst ergens rustig geluncht (we hadden al vroeg enorme trek nadat vrijwel niets ontbeten hadden…broodjes die we zelf hadden gekocht van de dag ervoor en een potje jam…) en toen ingecheckt. Dat was vroeg in de middag en de rest van de middag hebben we heerlijk relaxt bij het zwembad doorgebracht.  `s Avonds zouden we met een sunset-drive meegaan naar de zoutpannen (Sowa Pan). Echter, toen wij ons ruim op tijd hadden gemeld en van de receptioniste bij de balie moesten wachten…bleek de auto al vertrokken en waren ze ons vergeten…uhm…Afrikaanse logica…maar wel jammer, want die avond zou er maar een kleine groep van 4 personen gaan. Wij balen en de receptioniste hielp niet echt mee, ze bood alleen maar de ochtendtrip aan, met extra kosten. Daar hadden wij geen zin in, dus toch aangedrongen op een avondtrip, we konden gelukkig nog mee met de avond drive de volgende dag. Toen hadden we dus nog tijd over voordat we konden eten, nog even op onze veranda genoten van de omgeving. We zaten in een mooie, ruime lodge, erg prettig.

De volgende ochtend zijn we zelf op stap gegaan naar de zoutpannen. Deze tijd van het jaar kun je daar goed zelf rondrijden, de off-road weg is dan goed begaanbaar. Bij de receptie hadden ze al verteld dat vorig jaar rond deze tijd de zoutpannen vol met water stonden en dus ook vol met flamingo`s en pelikanen…maar voor het eerst in heel veel jaar was dat dit jaar niet vanwege de enorme droogte. Het heeft hier sinds mei niet meer geregend! Toch op stap naar de pannen, leuk ritje, maar weinig dieren en vogels gezien. Wel de zoutpannen, was toch wel gaaf om die zo te zien. Een enorm uitgestrekt gebied, zonder beeld is het haast niet voor te stellen.

Na dit uitje weer terug naar het hotel en de dag (weer!, haha) bij het zwembad doorgebracht…we hebben nog nooit zoveel uitgerust! Bij het zwembad kwam ik (Christa) nog een bekende tegen van het ziekenhuis, de zus van Henriette…Marianne toch? Ze herkende mij eerder dan ik haar, maar even gezellig bij zitten kletsen. Zij kwamen uit het gebied waar wij nog naar toe gaan.

`s Avonds dit keer wel mee met de trip naar de zoutpannen…dit keer met een safari- jeep vol met Nederlanders (Help!), in totaal 8, gelukkig niet alle 23 van de busreis! We zijn wederom blij dat we lekker met z`n tweeën deze reis maken en niet met een groep. Wat een geneuzel levert dat op.

De safari jeep mag op de zoutpannen rijden, met je gewone auto mag dat niet. Was erg gaaf om midden op de vlakte te staan en verder om je heen helemaal niets te zien, behalve dan de zoutpannen. Lastig voor te stellen voor de thuisblijvers misschien, maar het was echt gaaf!

Op zaterdag 29 september doorgereden naar Kasane, dat ligt vlakbij Chobe NP. Was maar 300 km rijden, maar de wegen in Botswana zijn hier zo lang recht en saai dat 300 km voelt als 600 km. Er gebeurd onderweg niets, je komt maar sporadisch een auto tegen en je hoeft eigenlijk niet te sturen omdat het zo recht is. Onderweg hadden we wel de bordjes gezien met: pas op, overstekende olifanten...maar ja, wij dachten dat gebeurd nooit.  Koeien en geiten zijn eigenlijk de enige dieren waar je wel eens een beetje voor moet afremmen, maar dat was het dan wel.

Maar na ongeveer een uur rijden, staat er gewoon ineens een olifant langs de kant van de weg! Dat was wel tof om te zien. En hoe dichter bij Kasane, hoe meer groepjes olifanten we zagen. Het was ook zo rustig op de weg dat we zelfs gestopt zijn (op de snelweg!) en achteruit zijn gereden om een foto te maken. In Nederland hoef je dat op de A15 niet te proberen, maar hier gaat het zonder problemen! Ondanks wat wegwerkzaamheden, toch weer lekker vroeg bij de lodge, al rond 12.00. Hier lekker gelucht en we hadden gelijk de keuze om rond 15.00 mee te gaan met of een gamedrive door Chobe of een sunsetcruise over de Zambezirivier door Chobe heen. Gekozen voor het laatste, en het was echt geen verkeerde keuze. We hebben van alles gezien, waaronder heel veel buffels en olifanten en ook zeer veel verschillende (water)vogels. Ook nog heel veel krokodillen gezien. En het allermooiste was de zonsondergang. We hebben er al heel wat gezien, maar deze staat met stip op 1. Het zonnetje ging onder, met op de voorgrond olifanten en buffels. Daarbij een compleet stille boot, midden op het water…het was magisch mooi. Aan iedereen die dit leest: ga ooit in je leven hier heen en maak zo`n boottripje!

Na terugkomst heerlijk gegeten, bij deze lodge serveren ze echt een goed diner. Wel fijn om weer eens echt goed te eten. Op tijd naar onze knusse lodge gegaan, want de volgende ochtend zouden we al om 6.00 vertrekken voor onze gamedrive. Het bleek dat wij de enige waren die meegingen, dus hadden een privé rit. In Chobe van alles gezien, waaronder een leeuwin (wel wat ver weg) en olifanten (heel dichtbij).

Bij terugkomst heerlijk (wordt saai!) bij het zwembad gelegen, tot we om 15.00 weer mee gingen met een game drive. Was gezellig met 2 andere gasten van de lodge. Bij de ingang van Chobe stapte ook nog een Botswaans gezin in. Het was deze zondag een nationale feestdag, iedereen vierde Botswana Day (Onafhankelijkheidsdag).

Het werd een game drive om nooit te vergeten. Chobe staat bekend om z`n vele olifanten die er leven. En dat hebben we gezien. Toen we bij de rivier aankwamen stond er eerst een clubje van ongeveer 50 olifanten, maar toen maakte we de bocht zodat we de hele rivierbedding overkeken…en toen stond die helemaal vol met olifanten. We hebben ze niet allemaal geteld, maar overal waar je keek, zag je olifanten staan. Geschat ongeveer 500, we hebben ruim een uur langs de oever gereden en nog steeds alleen maar olifanten. Olifanten in het water, olifanten die aan het rollen waren door de modder, baby olifantjes, blije olifanten, niet zo blije olifanten, etende olifanten…het was supertof.

`s Avonds op tijd naar bed, want van deze dag waren we een beetje moe. Het was ook erg warm, als zelfs de mensen uit Botswana uit zichzelf beginnen over het feit dat het zo warm is…dan is het voor ons dus zeker erg warm.

Vanuit de lodge zijn ook dagtrips te boeken naar de Victoria Watervallen, dat hebben we deze dag gedaan. Vanmorgen werden we om 8.00 opgehaald, we ging een met stel uit Namibië. Onderweg veel met hun gekletst, ervaringen uitgewisseld, erg gezellig. We zitten hier heel dicht bij de grens met Zimbabwe, nog geen 10 minuten rijden. Alleen vooral de grensformaliteiten in Zimbabwe duren eindeloos…halleluja, wat ben je dan blij dat je gewoon in Europa woont en gewoon de grens kunt oversteken zonder papiertjes in te vullen en zonder stempels…(al hoewel, ons paspoort ziet er intussen heel vrolijk uit). Je gaat dus eerst Botswana uit (formulier en stempel 1), vervolgens rij je 10 meter verder, nieuw gebouwtje in…Zimbabwe in (formulier en stempel 2). Maar in Zimbabwe kunnen ze dat nog trager dan in Zuid-Afrika en Botswana. In Zimbabwe zitten 2 mannetjes achter de balie, de een neemt het geld voor de visa in ontvangst en schrijft daar (zeer traag) 2 bonnetjes voor. De ander plakt (nog trager) een sticker in je paspoort en een stempel. Als je niemand voor je hebt gaat dat nog best snel…maar wij hadden best een rij voor ons. Uiteindelijk duurde het hele grensgebeuren 1 uur. Hup door naar de Falls, ongeveer een uur rijden. We hadden besloten om alleen de watervallen te bezoeken en niet te gaan bungeejumpen, of een helikoptervlucht te maken of 1 van de vele andere activiteiten die mogelijk waren.

De Victoria Watervallen zijn ook echt leuk om te bezoeken, ondanks het droge seizoen best nog veel water, gelukkig voor ons. Lekker samen genoten van het uitzicht. Om 13.00 moesten we weer verzamelen, toen bleek de nieuwe chauffeur niet te weten dat we al terug wilden naar Botswana…hij had nog een groep die pas om 14.00 terug zouden komen. Toen heeft hij ons afgezet in een hotel en zou hij ons daar weer ophalen om 14.00. Wel een mooi hotel, met een super uitzicht op de watervallen. Het leek ons wel een beetje prijzig, zag er allemaal superchique uit. Precies om 14.00 was de chauffeur er weer en hup weer richting de grens. Dit keer ging Zimbabwe uit zeer snel en Botswana in ging ook vlot, binnen een mum van tijd zaten we weer in de bus. Uiteindelijk om half 4 weer terug. Nu hebben we lekker in de schaduw (zon is nog veel te heet) dit verhaaltje zitten typen. Het was hier ongeveer 35 graden vandaag en onbewolkt.

Het is wel een beetje een lang verhaal geworden, maar dan weten jullie in ieder geval wat we hier gedaan hebben en we weten niet wanneer we weer internet hebben.

Groetjes daar! Wij gaan morgen op stap naar Namibië, weer een nieuw avontuur! We vinden het leuk om jullie reacties te lezen!

Ps: het is trouwens opvallend hoeveel brandjes we zien…het begon natuurlijk al in Kololo, en vervolgens hebben we steeds onderweg afgebrande gebieden gezien. De ergste richting Kasane, waar het zelfs nog af en toe aan het branden was. Ook waar we op uitkijken, vanaf de lodge, aan de overkant van de rivier zijn de afgelopen dagen continue branden geweest, dit is de eerste dag dat we niet zo`n irritante rookpluim aan de horizon zien. We hopen eigenlijk dat het wel gedaan is met al die branden en dat we de rest van de vakantie die niet meer zien! 

Ps 2: we hebben onze hobby uit Costa Rica voortgezet. We hebben al heel veel verschillende vogels gezien en op de foto gezet. Rondom de lodge, zowel in Nata als hier, zijn heel veel vogels te vinden.

Foto’s

2 Reacties

  1. Kirsten:
    1 oktober 2012
    Hoi Hoi, wat een fantastische zonsondergang zeg, zo met die olifanten op de achtergrond. En al die olifanten, en ik vond dat wij er al veel hadden gezien op één dag. Super zeg. Het klinkt allemaal super leuk en mooi en fantastisch en geweldig :-) Haha, geniet er maar lekker van. Met Chip gaat het allemaal goed hoor. Hij geniet lekker van alle pompoenpitjes die we hem toestoppen. Groetjes, vanuit een erg regenachtig nederland. X
  2. Judith:
    2 oktober 2012
    Oh jongens wat een geweldig verhaal weer!!! En hele mooie foto's ook, die ruimte op zo'n zoutvlakte zeg...Super!