Aan de kust!

9 oktober 2012 - Swakopmund, Namibië

Hallo allemaal,

Zo…hèhè…weer eens een verhaal van ons. In Namibie zijn ze nog niet zo van de internetverbindingen! Ons laatste verhaaltje eindigde in Camp Kwando, aan de Caprivistrip, net in Nambie. Daarna zijn we voor 1 overnachting doorgereden naar Rundu, als tussenstop naar Etosha NP. We waren in Rundu in de loop van de middag en omdat het echt een overnachtingsplek is, was er verder niet zo veel te doen. We zaten weer aan een rivier, dit keer keken we aan de overkant uit op Angola. We hebben deze vakantie al heel wat landen gezien dan wel bezocht: Zuid-Afrika, Botswana, Namibie, Zimbabwe bezocht en Zambia en Angola gezien. We hebben een paar nachten geleden ook vlakbij een vier-landen punt geslapen.

In Rundu hebben we verder niet zo veel gedaan, behalve lekker genieten van de zon en het uitzicht op de rivier. Daar vliegt van alles en nog wat en ook het uitzicht was mooi. We zijn `s Morgens op tijd vertrokken voor de rit naar Etosha NP. Dit park bestaat voor een deel uit een enorme zoutpan met daaromheen begroeiing en natuurlijk heel veel dieren! Gelijk bij binnenkomst zagen we al een hoop giraffen en impala`s. Alles bestaat wel uit gravelweg, dus we hebben lekker gehobbeld in de auto! In dit park mag je met je eigen auto rondrijden, dat hebben we dus ook gedaan.

In het park bevinden zich ook een aantal “waterholes”, en vooral in de droge periode, nu dus, kun je daar veel dieren vinden. Dan nog is het geen dierentuin, we zijn ook wel eens bij een waterhole geweest waar geen dier te bekennen was. Gelukkig zagen we dan als we aan het rijden waren nog wel genoeg. De eerste middag waren we rond 13.00 in het park en nadat we ingecheckt waren zijn we op stap gegaan.

Bij de eerste waterhole gelijk mijn (Christa) droomfoto kunnen maken: die van een drinkende giraffe! Echt zo tof, en gelijk een aantal giraffen drinkend gezien. Die beesten zijn zo grappig als ze gaan drinken. Ze lopen tot aan het water, dan kijken ze eerst een paar keer naar links-rechts-links-rechts, of er geen prooidieren zitten. Dan bukken ze een klein beetje…dan denk je dat ze gaan drinken, nee-> hup hoofd weer omhoog, weer links-rechts-links-rechts enz, dan weer bukken….en dat hele proces kan zich zo een paar keer herhalen totdat ze echt gaan drinken. En dat ziet er zo tof uit, met die lange benen en die lange nek. Er zijn twee varianten hebben we ontdekt, de ene giraffe buigt zijn benen, de ander zet zijn voorpoten helemaal wijd.

Bij diezelfde waterhole kwamen even later 3 olifanten aangelopen die uitgebreid in bad gingen. Op redelijk korte afstand stonden gewoon 3 olifanten. Verder nog van alles gezien, zoals impala, springbok, oryx (gemsbok) struisvogels, gnoes, zebra`s, korhaan. Springbok lijkt heel veel op een impala, in het begin haalden we ze door elkaar, maar ons “wildlife” boekje heeft ons geholpen.

Bij de lodge hoort ook een waterhole, met bankjes waar je rustig kunt wachten. Er staat alleen een hekje omheen, hierdoor sta je echt dicht bij de dieren. Waaronder ineens een olifant! Op een meter of vier liep daar gewoon een olifant een beetje gras te eten. Zo dichtbij dat we nu allebei met de olifant op de foto staan. Was erg mooi gezicht die olifant zo dichtbij te zien. Wat zijn ze dan groot.

De volgende dag vroeg op stap. Het zonnetje komt hier trouwens later op dan we gewend waren, pas rond half zeven. En ook is hier een schemering, in Zuid-Afrika waren we gewend: zonnetje onder, binnen een kwartier donker. Maar hier duurt `s avonds de schemering ook ruim een uur.

Maar goed, na het ontbijt op stap, gelijk bij de eerste drinkplaats veel gezien. Echt zo leuk om al de dieren te zien! Het park is dus zoals gezegd erg groot, en we hebben in de dagen dat we hier waren heel wat kilometers afgelegd, ongeveer 300km.

Overdag weer van alles gezien en tegen het einde van de middag, rond 17.00 hebben we ons bij de volgende waterhole genesteld in afwachting van de dieren! Dit keer weer bij een nieuwe lodge, in Etosha sliepen we steeds op een nieuwe plek. Wachten is ook een kunst, maar dit keer werden we goed beloond met de komst van 2 zwarte neushoorns. Ook nog kudu`s en een giraffe gezien. 

De volgende dag werden we door andere Etosha-gangers op leeuwen gewezen die bij een waterhole te zien zouden zijn. Dus wij daarheen, en joehoe, 3 vrouwtjesleeuwen, 1 mannetje en 5 welpjes. 1 leeuw ging nog op jacht naar een kudu, maar de jacht mislukte. Wij weer verder, nadat de leeuwen in de bosjes  waren gaan liggen en je ze dus vrijwel niet meer zag.

Vervolgens reden we langs heel veel zebra`s, en hoe dichter we bij de waterhole kwamen, hoe meer het er werden. Terwijl we bij de waterhole stonden, waren er in en rondom het water zeker 500 zebra`s, als het er niet meer zijn geweest. Verder waren er ook nog giraffen, kudu, impala`s, struisvogels, oryx en springbokken te zien…echt veel , maar was echt supergaaf om zoveel zebra`s te zien. Eigenlijk is het niet te omschrijven. Toen we even later wegreden, waren de zebra`s ook klaar met drinken…en toen stonden we dus met de auto tussen al die zebra`s…overal om ons zwart-wittestrepen!! Echt gaaf!

Verder nog een hele kudde olifanten gezien, die heel mooi op de zoutvlakte stonden. Etosha-olifanten zijn wat lichter dan andere olifanten, omdat hier weinig modder is om zichzelf mee in te smeren en het zand is lichter.

Etosha NP zelf is ook een mooi gebied om door heen te rijden. Een enorme afwisseling van bomen/ planten. Soms reden we kilometers met aan de ene kant een enorme vlakte en aan de andere kant boompjes en bosjes. Ook nog wel leuk om te zeggen dat het er erg mooi uitziet om bijvoorbeeld 1 olifant over die enorme vlakte te zien lopen, dan ben je je ineens bewust van de gehele omgeving en hoe groots alles is.  

`s Middags (7 oktober) doorgereden naar onze nieuwe lodge, net buiten Etosha. Een erg mooie plek, `s middags nog even lekker uitgerust bij het zwembad…van dieren spotten wordt je moe, haha.

Maandag 8 oktober zijn we op stap gegaan naar Twyfeltontein/Khorixis. Op zich hoefden we niet ver te rijden, maar de laatste 70 km waren over een onverharde weg…die er op sommige plekken erg slecht aan toe was. Dus dat duurde ietsje langer. In deze omgeving is veel te zien, maar alleen de omgeving is al prachtig. Heel anders dan we de gehele reis hebben gezien, hier zitten we in de bergen en rijden langs de mooiste rotsformaties. Zo hebben we de Organ Pipes bezocht, stenen in de vorm van een orgel en Burnt Mountain, een mooie rood gekleurde rots.

In de middag op stap naar onze lodge/ tent. We hebben deze nacht op een beetje bijzondere plek overnacht. Het is in ieder geval niet gelijk een plek waar we nog snel terugkeren. Eigenlijk was er helemaal niets, zelfs geen stroom. We sliepen in een tent, maar aangezien we in de bergen zaten, was het hier dus wat frisser dan we gewend waren. We zijn gewend aan 38 graden en niet aan 22 graden…voor ons dus erg koud. En dan die tent…met alle respect voor alle kampeerders…maar dat gaan we voorlopig nog niet doen, kamperen.

Vanmorgen de 70 kilometer teruggehobbeld (letterlijk!) naar het eerste dorp en vandaar uit richting de kust gereden. Waarvan we dachten dat het een verharde weg was, was  dit helaas niet het geval! We hebben vandaag ruim 300 km onverhard rondgehobbeld…vreselijk…er leek geen einde aan de weg te komen.

Alles in de auto zit inmiddels ook onder het stof (dankzij alle onverharde wegen de laatste tijd), inclusief wij. Als we de airco aanzetten ruiken we eerst zo`n vreemde stoflucht, alsof je je huis aan het verbouwen bent. Overal in de auto vinden we stof stof en nog eens stof! Verder kraakt en piept er van alles in de auto…allerlei geluidjes die er eerst niet waren, haha. Dat is fijn voor de volgende bestuurders hihi.

De laatste 70 km vandaag waren gelukkig weer verhard, oh oh, wat is asfalt dan fijn! In Swakopmund zitten we op een superleuk plekje, heel wat anders dus dan gisteren! De hoteleigenaresse heeft gelijk bij binnenkomst voor ons een tafeltje gereserveerd bij 1 van de betere restaurants van Swakopmund, heerlijk.

Nog wel een grappig toeval: In de caprivistrip hebben we een gamedrive gedaan met 4 Duitse mensen. 2 ervan kwamen we een dag later toevallig weer tegen bij de volgende lodge. Even gezellig toen met hun gepraat. Zo kwamen we erachter dat we tegelijkertijd in Swakopmund zouden zijn. Zij gaven aan dat ze al een tafel hadden gereserveerd in het beste restaurant en dat we konden zwaaien naar hun, want er zou zeker geen plek zijn. Toeval wil dat we nu vanavond daar toch een tafeltje gereserveerd hebben. Wij vinden dat nu al erg grappig!

Nu zitten we dus in Swakopmund aan de kust, waar het nog een beetje frisser is voor ons gevoel. Nu hebben we ineens een lange broek aan, ieuw!

Dat hadden we nog niet verteld, maar de sterrenhemel…die is in Afrika zo mooi!! Je kan gewoon de hele melkweg zien, je weet echt niet wat je ziet. Dat was dan wel het voordeel van de tent waar we afgelopen nacht sliepen…geen stroom is dus ook geen licht (behalve olielapmpjes) maar dus wel een superzicht op de sterren. Mark heeft daar nog mooie opnames van kunnen maken.

Christa heeft in de tussentijd zitten kroelen met een katje, het was echt een liefie en kwam gelijk bij me zitten. Hij heeft ons ook nog super laten schrikken. De “badkamer” was geheel open op een schutting na, dus toen Christa rustig in de badkamer stond, sprong die kat spontaan over de schutting. Moet je je wel even indenken dat het dus compleet donker was…hihi.

Morgenochtend gaan we een tochtje maken door de woestijn op zoek naar kleine beestjes…letterlijk. Waaronder een kameleon en een gekko. Daar hebben we erg veel zin in. Maar eerst gaan we vanavond lekker eten!

Het is een klein beetje een lang verhaal geworden…maar ja, we zien zo veel! En we vermaken ons hier verder prima.

Groetjes aan iedereen daar!

 ps: foto`s volgen hopelijk later

 

Foto’s